فراتی: تبیین تئوری نظام انقلابی، رسالت مهم اندیشمندان حوزوی است

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، دکتر عبدالوهاب فراتی عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه در گفتگو با خبرگزاری حوزه، با بیان این که بیانیه گام دوم انقلاب به نوعی مانیفست دوران دوم انقلاب اسلامی به شمار می‌رود، اظهار داشت: مقام معظم رهبری گرچه در این بیانیه همه ملت را مخاطب پیام مهم و راهبردی خویش قرار داده‌اند اما بار اصلی تحقق آن بر دوش جوانان است یعنی کسانی که از آن‌ها در این متن به عنوان اصلی‌ترین ثروت و دارایی ایران اسلامی نام بُرده شده است.

وی افزود: این بیانیه واجد نکات بسیار ارزشمندی است که از جنبه‌های متعددی می‌توان آن را مورد بررسی قرار داد، اما آن چه برای بنده جالب توجه بود و به نظر می‌رسید که در کلیت این بیانیه اهمیت بالایی دارد، اشاره به نظریه و تئوری نظام انقلابی است که در این متن برای نخستین بار از آن سخن به میان آورده شده است.

عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه همچنین گفت: تئوری نظام انقلابی، نظریه‌ای است که ادعا می کند چگونه انقلاب هرگز نباید به پایان برسد و وضعیت نظام باید به گونه‌ای باشد که مبتلا به انقلاب زدایی نشود.

وی اضافه کرد: در واقع این نکته ناظر به تلاش دشمنان طی چهل سال انقلاب اسلامی بوده که به عنوان مثال هنری کیسینجر، اندیشمند و صاحب نظر مطرح آمریکایی می‌گفت ما زمانی می توانیم جلوی جمهوری اسلامی را بگیریم که جمهوری اسلامی صرفاً تبدیل به یک کشور شود؛ خُب طبعاً کشور دارای مفهوم خاصی است و همانند دیگر کشورها، نسبت ایستا و ساکن دارد و در واقع کشور در چنین موقعیتی دنبال منافع ملی است و لذا از ماجراجویی در سطوح مختلف منطقه ای و جهانی پرهیز می‌کند.

فراتی همچنین بیان داشت: رهبر معظم انقلاب در مقابل گفته کیسینجر، بحث نظریه نظام انقلابی را مطرح کرده و فرمودند که انقلاب به شرطی تداوم می‌یابد که نظام برآمده از این انقلاب از تبدیل شدن به کشور فاصله بگیرد و لذا ایشان تعبیر به نظام انقلابی در بیانیه گام دوم کردند.

وی گفت: به عقیده بنده، این تعبیر بدیع ، تعبیر بسیار مهمی است که در این بیانیه بیش از پیش باید مورد توجه اندیشنمدان و صاحب نظران حوزه و دانشگاه به خصوص حوزویان قرار بگیرد.

عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه همچنین خاطرنشان کرد: در حقیقت ما اگر از این زاویه به رسالت مهم روحانیت نگاه کنیم باید ببینیم که روحانیت چگونه سهم خود را برای تحقق نظریه نظام انقلابی به انجام می‌رساند و از چه راهی می تواند رسالت خود را نسبت به این بیانیه به اتمام برساند.

وی افزود: نکته مهمی که وجود دارد این است که روحانیت باید از فضای مطبوعاتی و رسانه ای که معمولاً پیام‌های قبلی حضرت آقا را مشمول هیجانات زودگذر می‌کرد، فاصله گرفته و به جای آن که این روند را تبدیل به صرف چاپ و نمایش بنر و برگزاری همایش و جلسه و نشست کند، می‌بایست گروه ها و کمیته های تخصصی را مامور کند که هسته‌ی نظریه نظام انقلابی و مفاهیمی که پیرامون این تئوری مطرح است را مورد توجه خویش قرار دهد.

وی گفت: از سویی سهم کلیت حوزه و نهاد روحانیت در خصوص این مساله نیز باید روشن شود به این معنی که روحانیت باید از رفتار خود در قبال نظام در چهل سال اخیر یک بررسی داشته و احیاناً خطاها و اشتباهات خود را نقد و بررسی کرده و نقاط قوت خود را نیز همچنین تقویت نماید؛ از این حیث حوزه باید فارغ از صورت بندی های سیاسی و جناحی و حزبی به این بیانیه توجه کند و البته مراقب باشد که خودش منجر به انقلابی زدایی نشود.

فراتی همچنین ابراز داشت: در واقع باید مراقب بود که خود روحانیت به سمت انقلاب زدایی حرکت نکرده و در ضمن تحت تاثیر هیجانات و هیاهوهای سیاسی قرار نگیرد.

وی افزود: حوزه علمیه در چنین شرایطی باید نسبت به ارتقای سطح کیفیت آموزش خود ، همچنین بحث محتوا و منابع دروس و نیز نحوه تعامل با لایه های مختلف و البته در تعامل با مردم تلاش کند، ضمن آن که یکی از مسایل بسیار مهم در رابطه با بیانیه گام دوم ناظر به سبک زندگی است که در این باره نیز حوزویان و اساتید و نخبگان حوزه نقش بسیار مهمی برعهده دارند.

عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه ادامه داد: همچنین حوزه لازم است که بیش از دیگران به ارایه و تبیین طرح واره های متعددی به منظور نشان دادن و اثبات کارآمدی نظام اسلامی و دغدغه‌های مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم اهتمام بورزد و البته در این خصوص نیازمند کار علمی و مستمر هستیم، نه این که صرفاً قضیه یک مدتی جدی گرفته شود و بعد از مدتی به حال خود رها شود.

وی گفت: ما نباید دنبال کارهای پرهزینه و صرف چاپ بنر برای همایش باشیم بلکه فضایی باید مطرح باشد که طلاب و اساتید در این خصوص صحبت کرده و هم افزایی و تبادل نظر داشته باشند، ضمن آن که لازم است از طیف های مختلف حتی کسانی که به این قبیل موضوعات نقد جدی دارند، دعوت به عمل آمده و به آن ها اجازه داده شود که حرف‌های خود را بیان کنند.